I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς [Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.] μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Σκεδασος Λευκτριευς-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς


ἀνὴρ πένης Σκέδασος τοὔνομα κατῴκει Λεῦκτρα· ἔστι δὲ κώμιον τῆς τῶν Θεσπιέων χώρας. τούτῳ θυγατέρες γίνονται δύο· ἐκαλοῦντο δ᾽ Ἱππὼ καὶ Μιλητία, ἤ, ὥς τινες, Θεανὼ καὶ Εὐξίππη. ἦν δὲ χρηστὸς ὁ Σκέδασος καὶ τοῖς ξένοις ἐπιτήδειος, καίπερ οὐ πολλὰ κεκτημένος. ἀφικομένους οὖν πρὸς αὐτὸν δύο Σπαρτιάτας; νεανίας ὑπεδέξατο προθύμως· οἱ δὲ τῶν παρθένων ἡττώμενοι διεκωλύοντο [p. 467] πρὸς τὴν τόλμαν ὑπὸ τῆς τοῦ Σκεδάσου χρηστότητος. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ Πυθώδε ἀπῄεσαν αὕτη γὰρ αὐτοῖς προὔκειτο ἡ ὁδός· καὶ τῷ θεῷ χρησάμενοι περὶ ὧν ἐδέοντο, πάλιν ἐπανῄεσαν οἴκαδε, καὶ χωροῦντες διὰ τῆς Βοιωτίας ἐπέστησαν πάλιν τῇ τοῦ Σκεδάσου οἰκίᾳ; ὁ δ᾽ ἐτύγχανεν οὐκ ἐπιδημῶν τοῖς Λεύκτροις, ἀλλ᾽ αἱ θυγατέρες αὐτοῦ ὑπὸ τῆς συνήθους ἀγωγῆς τοὺς ξένους ὑπεδέξαντο. οἱ δὲ καταλαβόντες ἐρήμους; τὰς κόρας βιάζονται ὁρῶντες δ᾽ αὐτὰς καθ᾽ ὑπερβολὴν τῇ ὕβρει χαλεπαινούσας ἀπέκτειναν, καὶ ἐμβαλόντες ἔς τι φρέαρ ἀπηλλάγησαν. ἐπανελθὼν δ᾽ ὁ Σκέδασος τὰς μὲν κόρας οὐχ ἑώρα, πάντα δὲ τὰ καταλειφθέντα εὑρίσκει σῷα καὶ τῷ πράγματι ἠπόρει, ἕως τῆς κυνὸς κνυζωμένης καὶ πολλάκις μὲν προστρεχούσης πρὸς αὐτὸν ἀπὸ δ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ φρέαρ ἐπανιούσης, εἴκασεν ὅπερ ἦν, καὶ τῶν θυγατέρων τὰ νεκρὰ οὕτως ἀνιμήσατο. πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν γειτόνων, ὅτι ἴδοιεν τῇ χθὲς ἡμέρᾳ τοὺς καὶ πρῴην καταχθέντας ἐπ᾽ αὐτοὺς Λακεδαιμονίους εἰσιόντας, συνεβάλετο τὴν πρᾶξιν ἐκείνων, ὅτι καὶ πρῴην συνεχῶς ἐπῄνουν τὰς κόρας, μακαρίζοντες τοὺς γαμήσοντας. ἀπῄει εἰς Λακεδαίμονα, τοῖς ἐφόροις ἐντευξόμενος· γενόμενος δ᾽ ἐν τῇ Ἀργολικῇ, νυκτὸς καταλαμβανούσης, εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχθη κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος ἐξ Ὠρεοῦ· πόλεως τῆς Ἑστιαιάτιδος· οὗ στενάξαντος καὶ κατὰ Λακεδαιμονίων ἀρὰς ποιουμένου ἀκούσας [p. 468] ὁ Σκέδασος ἐπυνθάνετο τί κακὸν ὑπὸ Λακεδαιμονίων πεπονθὼς εἴη. ὁ δὲ διηγεῖτο, ὡς ὑπήκοος μέν ἐστι τῆς Σπάρτης, πεμφθεὶς δ᾽ εἰς Ὠρεὸν Ἀριστόδημος ἁρμοστὴς παρὰ Λακεδαιμονίων ὠμότητα καὶ παρανομίαν ἐπιδείξαιτο πολλήν. ‘ἐρασθεὶς γάρ’ ἔφη ‘τοῦ ἐμοῦ παιδός, ἐπειδὴ πείθειν ἀδύνατος ἦν, ἐπεχείρει βιάσασθαι καὶ ἀπάγειν αὐτὸν τῆς παλαίστρας· κωλύοντος δὲ τοῦ παιδοτρίβου καὶ νεανίσκων πολλῶν ἐκβοηθούντων, παραχρῆμα ὁ Ἀριστόδημος ἀπεχώρησε· τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ πληρώσας τριήρη συνήρπασε τὸ μειράκιον, καὶ ἐξ Ὠρεοῦ διαπλεύσας εἰς τὴν περαίαν ἐπεχείρει ὑβρίσαι, οὐ συγχωροῦντα δ᾽ αὐτὸν ἀπέσφαξεν. ἐπανελθὼν δ᾽ εἰς τὴν Ὠρεὸν εὐωχεῖτο. ἐγὼ δ᾽’ ἔφη ‘τὸ πραχθὲν πυθόμενος καὶ τὸ σῶμα κηδεύσας παρεγενόμην εἰς τὴν Σπάρτην καὶ τοῖς ἐφόροις ἐνετύγχανον· οἱ δὲ λόγον οὐκ ἐποιοῦντο’ Σκέδασος δὲ ταῦτα ἀκούων ἀθύμως διέκειτο, ὑπολαμβάνων ὅτι οὐδ᾽ αὐτοῦ λόγον τινὰ ποιήσονται οἱ Σπαρτιᾶται ἐν μέρει τε τὴν οἰκείαν διηγήσατο συμφορὰν τῷ ξένῳ· ὁ δὲ παρεκάλει αὐτὸν μηδ᾽ ἐντυχεῖν τοῖς ἐφόροις, ἀλλ᾽ ὑποστρέψαντα εἰς τὴν Βοιωτίαν κτίσαι τῶν θυγατέρων τὸν τάφον. οὐκ ἐπείθετο δ᾽ ὅμως ὁ Σκέδασος, ἀλλ᾽ εἰς τὴν Σπάρτην ἀφικόμενος; τοῖς ἐφόροις ἐντυγχάνει ὧν μηδὲν προσεχόντων, ἐπὶ τοὺς βασιλέας ἵεται καὶ ἀπὸ τούτων ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν προσιὼν ὠδύρετο. μηδὲν δὲ πλέον ἀνύων ἔθει διὰ μέσης τῆς πόλεως, [p. 469] ἀνατείνων πρὸς ἥλιον τὼ χεῖρε, αὖθις δὲ τὴν γῆν τύπτων ἀνεκαλεῖτο τὰς Ἐρινύας καὶ τέλος αὑτὸν τοῦ ζῆν μετέστησεν. ὑστέρῳ γε μὴν χρόνῳ δίκας ἔδοσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐπειδὴ γὰρ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων ἦρχον καὶ τὰς πόλεις φρουραῖς κατειλήφεσαν, Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε Λακεδαιμονίων τῶν δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων, ἀπήντων οἱ Θηβαῖοι ἐπὶ τὰ Λεῦκτρα, αἰσιούμενοι τὸ χωρίον, ὅτι καὶ πρότερον ἐνταῦθα ἠλευθερώθησαν, ὅτε Ἀμφιτρύων ὑπὸ Σθενέλου φυγὰς ἐλαθεὶς εἰς τὴν Θηβαίων ἀφίκετο πόλιν καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑποφόρους λαβὼν ἔπαυσε τὸν δασμόν, Χαλκώδοντα τὸν βασιλέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας. συνέβη δὲ Λακεδαιμονίων ἧτταν παντελῆ γενέσθαι περὶ αὐτὸ τὸ μνῆμα τῶν Σκεδάσου θυγατέρων. φασὶ δὲ πρὸ τῆς μάχης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ θηβαϊκοῦ στρατεύματος, ἐπὶ σημείοις τισὶν οὐ καλοῖς κρινομένοις θορυβουμένῳ Σκέδασον ἐπιστῆναι κατὰ τοὺς ὕπνους, θαρρεῖν κελεύοντα· παραγίνεσθαι γὰρ εἰς Λεῦκτρα Λακεδαιμονίους, αὐτῷ τε καὶ ταῖς θυγατράσι δώσοντας δίκας· πρὸ μιᾶς δ᾽ ἡμέρας ἢ συμβαλεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, πῶλον ἐκέλευεν ἵππου λευκὸν ἕτοιμον παρὰ τῷ τάφῳ τῶν παρθένων σφαγιάσασθαι. τὸν δὲ Πελοπίδαν, ἔτι τῶν [p. 470] Λακεδαιμονίων στρατευομένων ἐν Τεγέᾳ, εἰς Λεῦκτρα πέμψαι τοὺς ἐξετάσοντας περὶ τοῦ τάφου τούτου, καὶ πυθόμενον παρὰ τῶν ἐγχωρίων θαρροῦντα τὴν στρατιὰν ἐξαγαγεῖν καὶ νικῆσαι.


Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ενας αντρας φτωχος Σκεδασος τ'ονομα κατοικουσε στα Λευκτρα,το οποιο ειναι χωριο της
χωρας των Θεσπιεων,σε τουτον δυο θυγατερες γεννιουνται,που ονομαζονταν Ιππω και
Μελητια,η',οπως καποιοι λενε,Θεανω και Ευξιππη.Ο Σκεδασος ηταν καλος κι αγαθος ανθρωπος
και με τους ξενους καταδεκτικος ,αν και δεν ειχε πολλα πλουτη.κι οταν εφθασαν σ'αυτον δυο
Σπαρτιατες νεαροι τους υποδεχθηκε με προθυμια.Αυτοι επειδη για τις παρθενες ενιωσαν
ερωτα διστασαν να τολμησουν λογω της καλοσυνης του Σκεδασου.Την επομενη μερα προς
το μαντειο της Πυθιας στους Δελφους αναχωρησαν γιατι αυτη η πορεια σ'αυτους ανατεθηκε.
Κι αφου στο θεο πηραν χρησμο γι'αυτα που ζητησαν,επεστρεψαν προς τη πατριδα,και περνων-
τας μεσα απ'τη Βοιωτια σταθηκαν παλι στο σπιτι του Σκεδασου,ο οποιος ετυχε να μην βρισκε-
ται στα Λευκτρα,αλλ'ομως οι θυγατερες του με τη συνηθη αγωγη τους ξενους υποδεχθηκαν.
Τοτε αυτοι βρισκοντας τες μονες,αφου τις κορες βιασαν βλεπωντας τες παρα πολυ απ'την ατι-
μωση να υποφερουν τις σκοτωσαν,και πετωντας τες μεσα σε καποιο πηγαδι εφυγαν.Οταν επε-
στρεψε ο Σκεδασος τις κορες του δεν ειδε,ολα δε οσα αφησε τα βρισκει αθικτα και με το τι να
συνεβει απορουσε,μεχρι,απ' τη σκυλα που κλαυθμυριζε και πολλες φορες ετρεχε προς αυτον
κι απ'αυτον στο πηγαδι ξαναπηγενε,καταλαβε αυτο που'γινε,και τοτε των θυγατερων τα νεκρα
σωματα ανεσυρε.Και μαθαινοντας απ'τους γειτονους,οτι ειδαν τη χθεσινη μερα τους Λακεδαι-
μονες  που και πριν κατελυσαν σ'αυτους να μπαινουν σπιτι,καταβαλε πως ηταν πραξη εκεινων,
γιατι και πριν συνεχως παινευαν τα κορες,καλοτυχιζοντας αυτους που θα τις παντρευονταν,
κι αναχωρησε για τη Λακεδαιμονα,στους εφορους να απευθυνθει.Φθανοντας στην Αργολιδα,
οταν νυχτωσε,σε καποιο πανδοχειο κατελυσε οπως και καποιος αλλος ηλικιωμενος αντρας
με καταγωγη απ'τον Ωρεο,πολη της χωρας Εστιαιας,τον οποιο να στεναζει και κατα των Λακε-
δαιμονιων καταρες να ριχνει ακουγωντας ο Σκεδασος ρωτησε τι κακο απ'τους Λακεδαιμονες
εχει  παθει.Αυτος ειπε,πως υπηκουος ειναι της Σπαρτης,κι οταν σταλθηκε στον Ωρεο ο Αριστο-
δημος αρμοστης απ'τους Λακεδαιμονες με πολυ σκληροτητα  και παρανομια ενεργουσε.
'Τοτε ερωτευθηκε'ειπε 'το γιο μου,κι επειδη να τον πεισει δεν μπορουσε,επιχειρισε ν'ασκησει
βια και να τον αρπαξει απ'την παλαιστρα.Επειδη αντισταθηκε ο παιδοτριβης και νεαροι πολλοι
ετρεξαν σε βοηθεια,γρηγορα ο Αριστοδημος αποχωρησε.Ομως την επομενη μερα επανδρωνον-
τας τριηρη αρπαξε το παιδι,κι απ'τον Ωρεο πλεοντας στην απεναντι ακτη επιχειρισε να τ'ατιμα-
σει,κι επειδη δεν ενεδωσε το εσφαξε.Επιστρεφοντας στον Ωρεο εκανε τραπεζι διασκεδαζοντας.
'Εγω δε' ειπε ' μαθαινοντας αυτο που' γινε και το σωμα αφου κηδευσα πηγα στη Σπαρτη και
με τους εφορους συναντηθηκα,οι οποιοι δεν εδωσαν καμια σημασια'.Ο Σκεδασος αυτα ακου-
οντας αποθαρρυνθηκε,καταλαβαινοντας οτι ουτε σ'αυτον θα εδιναν καποια σημασια οι Λακε-
δαιμονες και με τη σειρα τη δικη του συμφορα ειπε.Αυτος τον συμβουλευσε να μην συναντη-
θει με τους εφορους,αλλα πισω γυριζοντας στη Βοιωτια να χτισει στις θυγατερες ταφο .Ομως
δεν πεισθηκε ο Σκεδασος,αλλα στη Σπαρτη οταν εφτασε,με τους εφορους συναντιεται οι οποιοι
καθολου μη δινωντας προσοχη,στους βασιλεις πηγαινει κι απο τουτους σε καθ'εναν απ'τους
δημοτες πλησιαζοντας οδυρονταν.Οταν τιποτα πια δεν κατορθωσε ετρεχε μεσα στη πολη
τεντωνοντας προς τον ηλιο τα χερια,κι ακομη τη γη χτυπωντας καλουσε τις Ερινυες και τελος
αυτοκτονωντας απ'τη ζωη εφυγε.Στα μετεπειτα,βεβαια,χρονια τιμωρηθηκαν οι Λακεδαιμονες
γιατι οταν των Ελληνων ολων κυριαρχουσαν και τις πολεις με φρουρες εξουσιαζαν,ο Επαμεινων-
δας ο Θηβαιος πρωτον την πλησιον του φρουρα εσφαξε των Λακεδαιμονων,οι οποιοι απο
τουτο πολεμο κηρυσσοντας,τους συναντουν οι Θηβαιοι στα Λευκτρα,θεωρωντας αισιο οιωνο
το χωριο,επειδη και πιο πριν εκει ελευθερωθηκαν,οταν ο Αμφιτρυων απο τον Σθενελο εξορι-
σμενος στων Θηβαιων εφθασε τη πολη και στους Χαλκιδεους υποτελεις φορου βρισκοντας
επαυσε το δασμο,τον Χαλκωδοντα τον βασιλια των Ευβοιεων σκοτωνοντας.Συνεβηκε δε των
Λακεδαιμονων η ολοκληρωτικη ηττα να γινει κοντα στο μνημα των θυγατερων του Σκεδασου.
Λενε οτι πριν απ'τη μαχη στον Πελοπιδα ,εναν απ'τους στρατηγους του θηβαικου στρατευμα-
τος,απο καποια σημαδια που δεν κριθηκαν καλα κι ηταν ανησυχος,ο Σκεδασος ηρθε στον υπνο
ζητωντας του να'χει θαρρος,γιατι ερχονται στα Λευκτρα οι Λακεδαιμονες,και σ'αυτον και στις
θυγατερες του την τιμωρια πληρωνοντας, μια μερα δε πριν να συγκρουσθει με τους Λακεδαιμο-
νες,πουλαρι ζητησε αλογου λευκο να ετοιμασει και στο ταφο των παρθενων να σφαξει θυσια.
Και οτι ο Πελοπιδας,ενω ακομη οι Λακεδαιμονες ηταν στρατοπεδευμενοι  στη Τεγεα, στα
Λευκτρα εστειλε αντρες να ερευνησουν για τον ταφο τουτο,κι οταν εμαθε απ'τους ντοπιους
περνωντας θαρρος το στρατο να οδηγησει και να νικησει
 .
.
σχολια:
-Λεῦκτρα
Τα Λεύκτρα είναι χωριό της Βοιωτίας, χτισμένο επάνω σε λόφο, 10 χλμ. από την παραλία Λιβαδόστρας. Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Θηβαίων
Τα Λεύκτρα ήταν μικρή βοιωτική πόλη, χτισμένη σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από την αρχαία Ομηρική πόλη Εύτρησις και σε υψόμετρο 375 μέτρων. Έγινε κυρίως γνωστή για την ιστορική μάχη των Λεύκτρων μεταξύ των Θηβαίων και των Σπαρτιατών, το 371 π.Χ. Νικητές ήταν οι Θηβαίοι. Σ' αυτή τη μάχη αναδείχτηκε η εξαίρετη προσωπικότητα καθώς και οι διοικητικές ικανότητες του Επαμεινώνδα. Σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από το χωριό υπάρχει μνημείο αφιερωμένο σε αυτή τη μάχη (Τύμβος).
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%B1_%CE%92%CE%BF%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82

-εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχθη κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος ἐξ Ὠρεοῦ· πόλεως τῆς Ἑστιαιάτιδος
Ωρεοί
Οι Ωρεοί είναι κωμόπολη της Βόρειας Εύβοιας. Έχει υψόμετρο 10 μέτρα και βρίσκεται 5 χιλιόμετρα δυτικά της Ιστιαίας, στις ακτές του ομώνυμου όρμου στον Δίαυλο Ωρεών.
Η μεγαλύτερη ακμή του αρχαίου Ωρεού αρχίζει το 446 όταν οι Αθηναίοι κατέστρεψαν την Ιστιαία επειδή είχε αποστατήσει από την Αθηναϊκή Συμμαχία και ανάγκασαν τους κατοίκους της σε εκπατρισμό. Στη συνέχεια προχώρησαν στην εγκατάσταση σε αυτή 2000 κληρούχων από την Αττική και άλλες περιοχές της Εύβοιας και την μετονόμασαν σε Ωρεούς ή Ωρεός. Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο επέστρεψαν οι πρώτοι κάτοικοι. [2] Επίσης το 446 αναφέρεται ως έτος ίδρυσης των Ωρεών μετά την καταστροφή της Ιστιαίας. [3] Το 397 π.Χ. ανατράπηκε, με τη βοήθεια Αθηναίων και Θηβαίων, το ολιγαρχικό καθεστώς που είχαν επιβάλει οι Σπαρτιάτες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A9%CF%81%CE%B5%CE%BF%CE%AF

-Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε Λακεδαιμονίων τῶν δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων
Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος
Ο Επαμεινώνδας (418 π.Χ. – 4 Ιουλίου 362 π.Χ.) ήταν Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός του 4ου αιώνα π.Χ., ο οποίος απάλλαξε τη Θήβα από τη σπαρτιατική ηγεμονία και τη μετέτρεψε σε ισχυρή πόλη–κράτος με εξέχουσα θέση στην ελληνική πολιτική σκηνή. Νίκησε τους Σπαρτιάτες στη μάχη των Λεύκτρων και απελευθέρωσε τους Μεσσήνιους, οι οποίοι ήταν υποταγμένοι στη Σπάρτη για 230 χρόνια, μετά την ήττα τους στον Δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο, ο οποίος έληξε το 600 π.Χ. Ο Επαμεινώνδας κατέλυσε τις ως τότε συμμαχίες και δημιούργησε νέες.
Ο Ρωμαίος ρήτορας Μάρκος Τύλλιος Κικέρων τον χαρακτήρισε ως «πρώτο άνδρα της Ελλάδας»
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CF%82

-ὅτε Ἀμφιτρύων ὑπὸ Σθενέλου φυγὰς ἐλαθεὶς εἰς τὴν Θηβαίων
Αμφιτρύωνας (Αμφιτρύων) ήταν γιος του Αλκαίου, βασιλιά της Τίρυνθας, και της Αστυδάμειας (ή Λυσιμάχης ή Λαονόμης).
Κυνηγώντας κάποτε ο Αμφιτρύωνας με ένα χοντρό ρόπαλο κάποιο βόδι, σκότωσε κατά λάθος τον Ηλεκτρύωνα, οπότε ο θείος του Σθένελος βρήκε αφορμή να τον διώξει και να σφετερισθεί ο ίδιος τους δύο θρόνους, της Τίρυνθας και των Μυκηνών. Ο Αμφιτρύωνας τότε κατέφυγε στη Θήβα μαζί με τη σύζυγό του Αλκμήνη και τον ετεροθαλή αδελφό της Λικύμνιο. Ο βασιλιάς των Θηβών Κρέοντας τους υποδέχθηκε καλά, καθάρισε από το μίασμα του φόνου, με ειδική τελετή, τον Αμφιτρύωνα και έκανε γαμβρό του τον Λικύμνιο. Αλλά και ο Αμφιτρύωνας εξυπηρέτησε τον Κρέοντα λυτρώνοντας τη Θήβα από την τρομερή αλεπού Τευμασία με τον ακατανίκητο σκύλο του.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82
Σθένελος
Στην ελληνική μυθολογία ένας Σθένελος ήταν γιος του Περσέως και της Ανδρομέδας. Ως σύζυγός του αναφέρεται είτε η Νικίππη, είτε η Αμφιβία (ή Αντιβία), αμφότερες θυγατέρες του Πέλοπα. Παιδιά του Σθενέλου ήταν η Αλκυόνη ή Αλκινόη, η Μέδουσα, ο Ευρυσθέας και ο Ίφιτος ή Ίφις ή Ίφιος. Ο Σθένελος βασίλευσε στην πόλη που είχε ιδρύσει ο πατέρας του, τις Μυκήνες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%AD%CF%89%CF%82

-Χαλκώδοντα τὸν βασιλέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας
Χαλκώδων
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Χαλκώδων ήταν βασιλιάς των Αβάντων της Εύβοιας, σύζυγος της Αλκυόνης και πατέρας του Ελεφήνορα και της Χαλκιόπης. Το όνομά του έφερε κάποτε και η νήσος Εύβοια, που ονομαζόταν Χαλκωδοντίς. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χαλκώδων κατέλαβε τη Θήβα και την κράτησε μέχρι την απελευθέρωσή της από τον Αμφιτρύονα, ο οποίος τελικώς σκότωσε τον Χαλκώδοντα.
15.6 Χαλκώδων δὲ οὐ πόῤῥω κρήνης καλουμένης Οἰνόης. τὸν μὲν δὴ Ἐλεφήνορος τοῦ Εὐβοεῦσιν ἐς Ἴλιον ἡγησαμένου καὶ τὸν Αἴαντός τε καὶ Τεύκρου, τούτων μὲν τοὺς πατέρας οὐκ ἀποδέξαιτο ἄν τις ἐν τούτῳ πεσεῖν τῷ ἀγῶνι: πῶς μὲν γὰρ <ἂν> συνεπελάβετο Ἡρακλεῖ τοῦ ἔργου Χαλκώδων, ὃν πρότερον ἔτι ἀποκτεῖναι Ἀμφιτρύωνα καὶ μαρτυρεῖται καὶ πιστεύειν ἄξιά ἐστιν ἐν Θήβαις; [...] Παυσανίου, Αρκαδικά
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CF%8E%CE%B4%CF%89%CE%BD

-φασὶ δὲ πρὸ τῆς μάχης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ θηβαϊκοῦ στρατεύματος,
Πελοπίδας
Ο Πελοπίδας (410 π.Χ. - 364 π.Χ) ήταν Θηβαίος στρατηγός, πολιτικός και διοικητής του Ιερού Λόχου. Μαζί με τον συμπολίτη και φίλο του Επαμεινώνδα κατέστησαν τη Θήβα ως μια ισχυρή δύναμη, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επιβολή της Θηβαϊκής ηγεμονίας στον ελλαδικό χώρο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82

-παραγίνεσθαι γὰρ εἰς Λεῦκτρα Λακεδαιμονίους
Μάχη των Λεύκτρων
Η Μάχη των Λεύκτρων ήταν μια από τις πλέον περισπούδαστες μάχες της αρχαιότητας, από πλευράς στρατιωτικής τακτικής.
Η περίφημη αυτή μάχη, μεταξύ Σπαρτιατών και Θηβαίων, που διεξήχθη το 371 π.Χ. στα Λεύκτρα της Βοιωτίας, στην οποία και νικήθηκαν οι μέχρι τότε θεωρούμενοι αήττητοι Σπαρτιάτες, έδωσε αφενός μεν τέλος στην Πελοποννησιακή Συμμαχία αφετέρου χάρισε στους Θηβαίους την ηγεμονική τους θέση στον τότε ελλαδικό χώρο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου